Betere wetgeving voor een gezonde arbeidsmarkt
Detachering draagt bij aan ontwikkeling van medewerkers
De huidige maatschappij en arbeidsmarkt worden gekenmerkt door razendsnelle veranderingen sterk ingegeven door digitalisering en transformaties van organisaties en hun dienstverlening. Het blijven opdoen van de juiste kennis speelt een belangrijke rol in veel organisaties. Ontwikkeling en groei van medewerkers staat daarbij centraal. ‘Lifelong learning’ om mee te bewegen en bij te blijven in een zeer dynamische arbeidsmarkt. Het gevolg is een toenemende behoefte aan goed opgeleid personeel. Detachering waarbij vaak hoog opgeleide medewerkers vanuit een vast dienstverband kennis en ervaring opdoen en tegelijk begeleid en gecoacht worden, draagt bij aan instroom van talent op de arbeidsmarkt.
Inspelen op huidige behoefte arbeidsmarkt
SchaalX kent 4 Digitale Programma’s waarin vele professionals vanuit een vast dienstverband actuele kennis en ervaring opdoen op het gebied van digital marketing, online communicatie en ux design. In combinatie met een persoonlijk leiderschap programma en individuele begeleiding en coaching maakt ze dat tot gewilde medewerkers bij de behoeftes in de huidige arbeidsmarkt.
Dan de andere kant van het verhaal; gebrekkige en beperkende wetgeving.
In Nederland is Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (WAADI) van kracht. Deze wet dient om de rechten van werknemers beter te waarborgen en werknemers tegen uitbuiting door malafide uitzendbureaus. Er zijn genoeg schrijnende gevallen bekend. Het beschermen van de positie van flexwerkers is belangrijk en de WAADI draagt hier echt aan bij. Wat echter vreemd is dat de WAADI geldt voor iedere onderneming/rechtspersoon die arbeidskrachten ter beschikking stelt. Dit geldt voor uitzendbureaus, payroll bedrijven, maar ook voor detacheerders.
Er wordt bij “Ter Beschikking Stelling” geen onderscheid gemaakt tussen een uitzendkracht met een nuluren contract en een gedetacheerde medewerker die werkt vanuit een vast dienstverband met prima arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheden. En die door de opgedane kennis en ervaring, verzekerd is van een baan in de huidige arbeidsmarkt.
Omdat de wet geen onderscheid maakt, word je als bureau dat hoog opgeleid personeel (WO/HBO) detacheert, aangemerkt als uitzendondernening (sector 52). Het gevolg daarvan is dat bijvoorbeeld de werkgeverspremie voor de ziektewet wordt verhoogd van 0,77 naar 8,02 % van het loon. Deze verhoging van 7,25% is het gevolg van een hoog ziekteverzuim onder uitzendkrachten (bij SchaalX juist heel laag). Het gevolg zijn veel hogere loonkosten en daarmee hogere kosten van inzet.
Conclusie
In een kenniseconomie waar de vraag naar ontwikkeling cruciaal is, moet er snel wettelijk een onderscheid gemaakt worden tussen uitzenden en detacheren. Bescherm de werknemers voor wie bescherming nodig is goed, maar zorg niet voor onnodige wet-en regelgeving voor (hoog opgeleide) werknemers die wel een vast contract en sociale zekerheden genieten en wel een goede positie op de arbeidsmarkt hebben.
Mijn advies aan de politiek;
Breng een splitsing aan op basis van opleidingsniveau en/of salarisniveau in plaats van iedere werknemer als een “flexwerker” te kwalificeren en een uniforme uitzendcao toe te passen.
De huidige arbeidsmarkt vraagt om goed opgeleid personeel. Pas de huidige wetgeving aan zodat instroom van talent niet gepaard gaat met onnodig hoge (loon)kosten en regelgeving. Dat draagt bij aan een gezonde arbeidsmarkt.
Rik de Boer
directeur SchaalX